Pole treningowe

Gość

-Co nie łądna pogoda? - powiedziała Caroline patrzac na Maddie...

- Tak, ładnie... - powiedziała i puściła oczko Caroline, żeby ta zrozumiała, że Maddie już zaczyna gadać - Jak byłam z rodzicami w górach, to też była taka ładna pogoda w tych górach... I słońce w tych górach świeciło. Gorąco było w tych górach, że nie mogę... Kąpałam się w tych górach w górskim jeziorze, bo było tak gorąco... Mówiłam już, ze była wtedy ładna pogoda i słońce świeciło, gorąco było...? - gadała, gadała i gadała.

Gość

Caroline zaczeła sie denerwowac..Ale przypomniała sobie"spokoj duszy i ciała"..
Bardzo chciałą aby usta przyjaciolki sie zamkneły i przestała by gadac o gorach..Jej rozdzka i reka były bez ruchu..Wypowiedziałą z dokładnym akcentem i dokładnoscia w glosie oraz skupieniem:
-SiLENcio!

Maddie momentalnie przestała gadać. Zaklęcie opanowane!

No to co teraz robimy? - powiedziałą puszczajac oczko do Maddie

- Hmm... Nie wiem dokładnie... Masz jakiś pomysł? - spytała uśmiechnięta i rozejrzała sie wokoło - Może chodźmy na obiad do Wielkiej Sali? Trochę zgłodniałam... - powiedziała.

Gość

-No! Ja tez! Chodzmy! - powiedziała ciagnac przyjaciolke za reke..
-Albo chodzmy do Hogomede na ciastko? Jak myslisz? Za ciezka proace.. - powiedziałą usmiechajac sie promiennie do przyjaciolki..

- Najpierw zjedzmy obiad. Potem chodźmy na deser do Kawiarenki Madame Rity. - uśmiechnęła się - Lub na kremowe piwo... - dodała i złapała Caroline za rękę, po czym poszły razem do WS.

Gość

Caroline poszła za przyjaciolka do WS..

Weszła na pole treningowe z wigorem i entuzjazmem. Zamierzała poćwiczyć zaklęcie Accio. Podniosła z ziemi kamyk i położyła go na skale. Spojrzała na niego bardzo uważnie. Bardzo zapragnęła by do niej przyleciał i widziała to w myślach. Uniosła różdżkę, usztywniła i unieruchomiła rękę po czym ze skupieniem i koncentracją powiedziała:
-ACcio kamyk
Kamyk zadrżał po czym lekko się uniósł.

Wyciszyła się i oczyściła umysł ze zbędnych myśli. Miała tylko jeden cel- przywołać kamyk i właśnie temu poświęciła całą swoją uwagę. Spojrzała ze skupieniem na kamyk i uniosła rękę, w której trzymała różdżkę. Zadbała o to by różdża nie drgnęła nawet o cal, miała bardzo dokładnie usztywnioną rękę. Ogarnął ją spokój i koncentracja. Z ogromną charyzmą bardzo wyraźnie powiedziała:
-ACcio kamyk
Kamyk momentalnie posłusznie poleciał w jej stronę; zaklęcie opanowane !

Z zadowoleniem opuściła błonia.

Maddie weszła na pole treningowe. Po drodze znalazła kłódkę, którą najwyraźniej zgubił jakiś uczeń. Maddie przypomniała sobie teorię zaklęcia Alohomora i wyciągnęła różdżkę. Unieruchomiła ją i wycelowała w kłódkę. Wyobraziła sobie wszystkie maszyny otwierające przedmiot, które mechanicznie się przesuwając i otwierają kłódkę. Skoncentrowana i skupiona na przedmiocie ćwiczeń wyraźnie powiedziała:
- Alohomora.

Coś zgrzytnęło.

Maddie jeszcze bardziej się skupiła. Jej wzrok skupiony był tylko i wyłącznie na kłódce, którą całym sercem chciała otworzyć. Unieruchomiła maksymalnie i różdżkę, i dłoń, po czym zadbanym, wyraźnym tonem głosu wypowiedziała:
- Alohomora.

Kłódka zaczęła drgać i zgrzytać.

Gość

Gabby weszła trochę zorientowana na pole treningowe. Rozejrzała się i zobaczyła jakąś ćwiczącą puchonkę. Podeszła do niej.
- Cześć. Jestem Gabriella Jones... Z Gryffindoru. -przedstawiła się- Nie przeszkadzam? Co trenujesz? -zapytała.

Włożyła różdżkę do kieszeni i odwróciła wzrok. Zobaczyła przemiłą gryfonkę. Uśmiechnęła się i odpowiedziała jej:
- Miło mi. Jestem Maddie Fitzpatrick z Hufflepuffu. I ćwiczę Alohomorę.

Gość

- To super! -uśmiechnęła się- Mogę się przyłączyć? -dodała wyjmując swoją klonową różdżkę.