Ogród szkolny

- O wszystkim. - uśmiechnęła się.
- Nie ma za co. - uśmiechnęła się ponownie.

- A wiesz, że jutro jest Bal Letni? - spytała z uśmiechem.

- Co?! Bal letni.. Nikt ewidentnie mnie otym nie poinformował. Ale naszczęście mam sukienkę nawet 2. - powiedziała biorąc kilka wdechów na uspokojenie się. London zawsze sobie tak robiła jak się denerwowała. Miała tak od czasu kiedy zaczęła raczkować.
- Dziękuję za informacje. - uśmiechnęła się do Emmy.

Jason rozbudzony i odświeżony wszedł do ogrodu. Uwielbiał to miejsce: te piękne kompozycje kwiatowe, śliczna fontanna...
Usiadł na jednej z ławek blisko fontanny i wpatrując się w nią, obmyślał, jak zaprosić Natalie na bal i jak zrobić na niej odpowiednie wrażenie. Już miał niespodziankę, ale to na bal. Teraz musi jeszcze coś wymyślić.

Lon zobaczyła jakiegoś chłopaka to był pierwszy chłopak jakiego widziała w Hogwarcie. Miała nadzieje że się zakumplują. Podeszła z uśmiechem.
- Cześć Jestem London Tipton. - uśmiechnęła się i usiadła trochę dalej ale obok chłopaka.

- Cześć, Jason Colt, Gryffindor - powiedział z uśmiechem. Coś mu wpadło do głowy. - Hej... masz na nazwisko... Tipton? - zapytał ze zdziwieniem. - Jak te luksusowe hotele?

Natalie weszła do ogrodu. Zauważyła Jasona w towarzystwie jakieś dziewczyny, więc postanowiła im nie przeszkadzać i usiadła na ławce nieopodal.

Jason usłyszał, jak ktoś wchodzi do ogrodu. Obrócił się w miejscu i ujrzał Natalie. Na jego twarzy automatycznie pojawił się uśmiech.
- Natalie! - zawołał i pomachał jej. - Chodź do nas!

Natalie podeszła do nich z uśmiechem.
-Hej. Jestem Natalie Foster, Gryffindor- powiedziała z uśmiechem do nieznajomej po czym usiadła koło nich na ławce.

Jason uśmiechnął się do Natalie.
- Jakoś dawno się nie widzieliśmy - powiedział w końcu. Chciał zająć Natalie rozmową, podczas gdy sam będzie opanowywał nerwy, zanim zaprosi ją na bal.

-Tak, faktycznie. Już się zaczynałam niepokoić o Ciebie- powiedziała. Była ciekawa, czy wspomni coś o balu. A może już kogoś zaprosił ?

- Ale jak widać, wszystko ze mną w porządku - powiedział z nerwowym uśmiechem. - I z Tobą, mam nadzieję, też.