Ogród szkolny

Po pewnym czasie

Maddie dokończyła kawę. Wyrzuciła pusty, plastikowy kubek wraz z słomką do pobliskiego kosza na śmieci i udała się do WS.

Odstęp czasu

Maddie znów przyszła do ogrodu. Niosła w ręce kolejny kubek mrożonej kawy. Usiadła na ławce gdzieś w głębi ogrodu i zaczęła pić zawzięcie kawę przez słomkę.

Poszła nad jezioro pijąc kawę.

Joe wszedł na błonia, i usiadł na ziemi. Zobaczył Mandy i Maddie, więc podszedł do nich:
- Witajcie Dziewczyny! Co u Was? - spytał z uśmiechem

- Hej jestem Mandy Moore... - powiedziała i spojrzała na Joe.
- Cześć Joe! - krzyknęła i wstała. Przytuliła go przyjaźnie na powitanie.
- U mnie wszystko ok. - powiedziała z uśmiechem. - Może się gdzieś przejdziemy? - dodała.

- To świetnie! - odparł z uśmiechem i także przytulił ją do siebie
- Ok, to dobry pomysł. Może do ogrodu?- zaproponował
Po chwili spojrzał na Maddie i powiedział:
- O, widzę, że pijesz kawę, tak jak Emma...

- No właśnie...Też zauważyłam. - odparła patrząc na mrożoną kawę w dłoni Maddie i odparła do Joe.
- To co, idziemy?

Joe chwycił Mandy za rękę i pobiegli do ogrodu. Bardzo się cieszył, że ją tak szybko spotkał, ponieważ miał dla niej niespodziankę.

Po chwili:

Joe zatrzymał się w ogrodzie, i puścił rękę Mandy. Powiedział do niej:
- Pewnie wiesz, że nie lubię śpiewać. Ale większość mówi - nie wiem czemu- że śpiewam bardzo dobrze, więc postanowiłem napisać dla Ciebie piosenkę. Więc teraz Ci ją zaśpiewam - powiedział z uśmiechem

Mandy used to be that girl
The one that never said a word
But she always sang
S Club 7 and all those boy bands
Now it's been a few years
It looks like things have changed
Now she's mine and I want to say

Mandy always laughs when I act stupid
I am unaware that I'm a nuisance
With her it's never wasted time
Mandy always knows exactly what I'm
Thinking and she's always on my mind
And now, I'm never gonna let her go
Cause Mandy always knows

Mandy always tells the truth
Even when it's hard to do
And she always understands
Even when it don't make sense
Even though she is a blonde
I'm the one that feels so dumb

When I have a problem
I'm sure that Mandy knows
When I'm feeling lonely
I'm sure that Mandy knows
When everything's crazy
She's always there for me
And I'm sure that she knows
I'm never ever gonna let her go- zaśpiewał dość ostrym, mocnym, ale pięknym glosem i uśmiechnął się do Mandy

- Ojej, ale pięknie... - powiedziała bardzo zaskoczona, ale i zdziwiona pięknym głosem Joe, Mandy.
- Dziękuję Ci - odparła i pocałowała go w podzięce w policzek. Potem dodała:
- Dlaczego mi to mówisz, dopiero teraz? Czegoś takiego jeszcze nie słyszałam. Jesteś niesamowity! - mówiła z szerokim uśmiechem i przytuliła Joe.

- Ech..Ja tam nie lubię śpiewac..- powiedział ale po chwili przytulił Mandy do siebie i dodał:
- Podobało Ci się? To się bardzo cieszę - powiedział ze śmiechem
- Rzecz jasna, piosenka nosi tytuł Mandy - dodał z uśmiechem i pokazał je słowa, które miał w teczce, w torbie.

Mandy przeczytała kawałek tekstu piosenki i spojrzała uśmiechnięta na Joe.
- No zdążyłam się skapnąć z tym tytułem. - powiedziała i zaśmiała się do Joe, a potem znowu go przytuliła.