Cichutki zakątek..

Gość

Wchodzisz do cichego miejsca.. Gdy jest Ci źle zawsze możesz tu przyjść i odpocząć. Słyszysz odprężający śpiew ptaków i szum liści. Standardowe miejsce do odpoczynku i znalezienia ukojenia..

Gość

Lily przechadzała się po błoniach, gdy nagle zauważyła jakąś wąską uliczkę odchodzącą między dwoma krzakami.
Zaczęła nią iść i trafiła do cichutkiego zakątka bez ani jednej duszy..
Zadowolona położyła się na mięciutkiej trawie i zamknęła oczy.
Zaczęła marzyć o tym, jak trzyma puchar Quidditcha, jak zdobywa najlepsze oceny i jak widzi swoją rodzinę.
Odprężyła się wdychając świeże powietrze.

Gdy wiedziała, że już wypoczęła postanowiła udać się na Pole Treningowe z chęcią opanowania zaklęcia Colloportus.
Ruszyła w wybrane miejsce pełna energii.

Emma przyszła w najcichszy zakątek jaki znalzła na błoniach. Ani żywej duszy.. Usiadła na trawie i zaczęła myśleć o wszystkim.. Od kilku dni była jakaś taka.. Niespokojna. Coś ją od środka dręczyło.

Maddie nagle znalazła się w zakątku pomiędzy drzewami. Na dwóch z nich znalazła sznurowaną liną, starą huśtawkę. Ostrożnie na niej usiadła, i gdy upewniła się że jest dość wytrzymała, powoli i spokojnie zaczęła się huśtać.

Emma podniosła głowę z kolan. Zobaczyła Maddie. - O... Hej... - powiedziała i lekko się uśmiechnęła. Nie wiedziała dlaczego, i nie wiedziała jak to się dzieje, ale czuła w sobie taki niepokój. Coś co ją dręczyło i nie chciało dać spokoju. chciała siedzieć i płakać.

- Emma! - zeskoczyła z huśtawki by przytulić przyjaciółkę. - Właśnie myślałam o Tobie. I o Justinie... Jak dobrze Cię znów widzieć. - uśmiechnęła się.

- Ciebie też. Sorry, że nie byłam na urodzinach, ale byłam zajęta.. Naprawdę przepraszam.. - powiedziała nadal czując nieustający niepokój.

- Oj tam. Impreza się udała, ale z Tobą byłaby lepsza. - uśmiechnęła się i odgarnęła grzywkę z prawego oka.

Po chwili

- Lecę, Emm. Robi się późno. Dobranoc! - szybko przedostała się przez krzaki i zwinnie lawirując między pniakami drzew dotarła do drzwi zamku.

- Pa... - odpowiedziała Emma i zakryła dłońmi ręcę. Cały czas coś ją strasznie dręczyło... Nie potrafiła tego przezwyciężyć.

Maddie wróciła do Emmy po jakimś czasie. - Nie chce mi się siedzieć samej... Mogę tu z Tobą zostać? - spytała i usiadła na skrzypiącej, starej huśtawce.

- Tak... Jasne.. - odparłą dalej patrząc się w przestrzeń.