Cichutki zakątek..

Natalie przechadzając się po błoniach znalazła bardzo przyjaźnie wyglądający i cichy zakątek. Położyła się na trawie i zaczęła oglądać gwiazdy na niebie.

Maddie przedarła się przez zarośla do świetnie jej znanego miejsca - ustronnego zakątka na uboczach błoni. Usiadła jak zwykle na skrzypiącej, starej, drewnianej huśtawce. Złapała się rękami za dwie linki - poręcze - i zaczęła głębić się w swoich myślach. W wakacje powinna być radosna, a ona była jakaś dziwnie smutna..

Gość

Caroline weszła do nieznanego jej miejsca. Zobaczyła Maddie więc szybko podbiegła do niej i powiedziała:

- Hej! Boże jak ja Ciebie dawno nie widziałam! - powiedziała z uśmiechem.
- Co u Ciebie? - spytała patrząc na przyjaciółkę.

- O, cześć... - powiedziała z nadal smutnym wyrazem twarzy, choć widziała swoją najlepszą przyjaciółkę.

Gość

- Maddie co się stało? - spytała przejęta.
- Znam Ciebie bo jesteś moją najlepszą przyjaciółką. - powiedziała patrząc na Maddie.

- Po prostu... Tęsknię za wieloma osobami, które ze mną już w ogóle nie gadają... A najbardziej za osobą, która nadal jest tak bliska mojemu sercu... - mówiła, a łzy spływały po jej policzkach.

Gość

- Maddie... - powiedziała i przytuliła ją.
- Ja też tęsknie.. - powiedziała i sama też sie popłakała.

- Ja nie mogę tak dłużej wytrzymać... Naprawdę oddałabym wszystko za choć króciutkie spotkanie z tą osobą... Bo ja... Ją kocham... - powiedziała chowając zapłakaną twarz w dłoniach.

Gość

- Ja nawet wiem kto... Ale nawet nigdy tej osoby nie można złapać. - powiedziała mutna.

- Ale... Najgorsze jest to, że ja mam nadzieję, ale wiem, że nie ma szans... Ta osoba mnie już nie kocha, więc nie mam na co liczyć... - mówiła tak smutnym głosem, którego nigdy jeszcze nie używała.
* Po co mam żyć, jeśli nie mam dla kogo...? * - w głowie kłębiły jej się cały czas podobne myśli.

Gość

- Napewno jeszcze z nim będziesz. - powiedziała pocieszająco.

- Na pewno? Chyba raczej nigdy... - mówiła coraz bardziej zdołowana.