Bijąca Wierzba przy łące

Gość

-Ja też.. - powiedziała i zaczęła obserwować leniwe chmury..Włożyła okulary i zaczęła się opalać..

Zamyśliła się i wpatrywała się w jezioro.

Gość

Caroline zaczęła myśleć.. W jej głowie wirowały myśli..

Gość

Po chwili:
Caroline myślała coraz intensywniej.. Zamknęła oczy i przypomniała sobie swą rodzinę..
Jak jej mama gotuję kompot.
Tata czyta książkę i popija herbatę z goździkami.
Braciszek buduję zamek z drewnianych klocków i dookoła rozrzuca chrupki kukurydzane..Mała łza spłynęła jej z policzka choć szybko ją otarła.,.Postanowiła wsiąść się w garść.

-Przepraszam, ale już muszę lecieć. Do zobaczenia- objęła przyjaźnie przyjaciółkę po czym poszła do zamku.

Gość

-Cześć.. - powiedziała i zaczęła zastanawiać się..

Gość

Odstęp Czasu:
Caroline zmęczona poszła w stronę zamku..

Lavinia weszła na błonia. Weszła na łąkę obok wierzby bijącej i położyła się na trawie.

Michelle przyszła na łąkę na której stała Bijąca Wierzba.
Zauważyła jakąś nieznaną młodszą Ślizgonkę nieopodal, więc podeszła do niej i powiedziała:
- Cześć! Jestem Michelle Diana Hyde z Gryffindoru, a ty? - zapytała dziewczyny

-Lavinia Fox. Slytherin - wymamrotała cicho Ślizgonka nie patrząc na dziewczynę.

- Aha, miło mi - powiedziała cicho do dziewczyny - Pewnie nie chcesz ze mną rozmawiać, dlatego, że jestem z Gryffindoru.. - mruknęła cicho.

Ślizgonka milczała. Nie odpowiedziała na to pytanie.