Gabinet prof. Jefferson

- Właśnie, ma pani rację, już bym szła i tak. Do widzenia - wstała, uśmiechnęła się kurtuazyjnie i wyszła z gabinetu.

- Dziękuje za rozmowę, do widzenia! - krzyknęła za nią i usiadła wzywając Michelle:
- Panno Hyde, zapraszam!

Michelle zobaczyła wychodzącą nauczycielkę, więc natychmiast wstała z ziemi i otrzepała spódnicę od mundurka. Na zawołanie weszła na gabinetu i usiadła zamykając drzwi.
- Co to za kobieta? - zapytała

- Ta kobieta to twoja nauczycielka Michelle, profesor Terzieff-Godefroy. - oznajmiła jej

- A czego uczy ta cała Terzieff-Godefroy? - zapytała ponownie

- Profesor Terzieff-Godefroy uczy Starożytnych Runów. Myślę, że Cię to ucieszy. - powiedziała z naciskiem na słowo "Profesor". - A tak wogóle to miałaś do mnie jakieś sprawy? Słucham. - dokończyła biorąc ciasteczko

Michelle speszyła się lekko, już w głębi ducha wiedząc, że źle rozpoczęła tę konwersacje. Zmieniając temat rozpoczęła:
- No więc, tak miałam do Pani 2 sprawy. Pierwsza to mianowicie to, może to zabrzmi trochę dziwnie, lecz brakuje mi nauki i lekcji. Czy mogłaby mi pani profesor powiedzieć, czy planuje jakieś rozpoczęcie roku?

- Tak Michelle, to rzeczywiście dziwna sprawa. Uczennica i tęsknota za pracami domowymi i zajęciami. Ale cóż, rozpoczęcie roku, tak planuje. Prawdopodobnie będzie w pierwszą sobotę września, lecz muszę to ustalić z profesor Felton. Gwarantuje Ci, że po tym rozpoczęciu lekcji ci nie zabraknie, gdyż prawdopodobnie wszyscy nauczyciele będą się chcieli wcisnąć ze swoimi przedmiotami. A ta druga sprawa to jaka? - dopytała z uśmiechem

- Rozumiem. A ta druga sprawa..to..tego..miałam nadzieję, że zostanę prefektem Gryffindoru. Znaczy się, niech mnie Pani źle nie zrozumie, Emma bardzo dobrze sobie radzi, ale czy nie można by zrobić po dwóch prefektów na jeden dom? - zaproponowała z nutką nadzieji w głosie.

- Przykro mi Michelle, ale to narazie nie wchodzi w grę, gdyż sama wiesz, że w Slytherinie jest tylko jedna uczennica. A niesprawiedliwe byłoby robienie po dwóch prefektów w nie wszystkich domach. - rzekła

- A czy może nie mogłabym dostać jakiegoś stanowiska, no wie pani coś ala prefekt, które wyróżniało by mnie spośród innych uczniów? Żebym miała coś do roboty? - pytała kombinując

- Niestety nie mam nic do przydzielenia Michelle. Do widzenia! - powiedziała, machnęła różdżką, a dziewczyna pojawiła się na błoniach.