Skrzydło Szpitalne

-Caroline, to może bądź tak twarda jak Maddie i spytaj się pani Pomfrey czy możesz wyjść? - powiedziała z uśmeichem.

Gość

- Idę ja zatrzymać... - zaśmiała się i poszła za siostrą.

Gość

Odstęp:
- No i poszła. - stwierdziła.
- Ale chodziaż Ty mnie nie zostawiaj. - powiedziała.

-Ja nie pójdę - powiedziała z uśmiechem Andis.

Gość

Odstęp:
- Właśnie miałam to zrobić. Nie nawidze tu już siedzieć. - powiedziała z uśmiechem.
- Pani Pomfrey czy mogę wyjść ze Szpitala. Ja tu nie wyzdrowieje tylko zwariuje. - krzyknęła tak aby usłyszła to Pielęgniarka.

Anastazja tylko obróciła się w stronę pielęgniarki.

(napisac jako nauczycielka, że wypuszcza Caroline? xD)

Gość

( Tak jeżeli możesz)

-Panno West! - powiedziała pielęgniarka wychodząc zza ściany. - Właściwie twój stan nie jest najgorszy i przeleżałaś to. Możesz wyjść, tylko jednak czasami się pilnuj i nie wróć mi tu z pretensją, że znowu źle się czujesz - zaśmiała się p.Pomfrey. - No już idź, idź zanim zmienie zdanię! - powiedziała ze śmiechem pielęgniarka i zniknęła w swoich zakamarkach.

-Caroline! Zwycięstwo - zaśmiała się Andis pomagając się zbierać przyjaciółce. - Ja będę czekać na błoniach! - powiedziała i poszła w kierunku błoni idąc powoli żeby Caroline na nią zdążyła.

Gość

Caroline przebrała się w swoje ciuchy. Ładnie zaścieliła łóżko i ruszyła na błonia.
- Dziękuję Pani! - powiedziała wychodząc.

Weszły do Szpitala i położyły Sarę na łóżku. Czekały na pielęgniarkę.

Pielęgniarka podeszła, słysząc hałas.
-Co tu się znowu dzieje..?-spytała. Zauważyła nieprzytomną uczennicę i podeszła do niej mrucząc:
-Nie, no tyle pacjentów to ja jeszcze nie miałam przez wszystkie lata funkcjonowania tej szkoły..

Zaczęła oglądać dziewczynę. Cmoknęła z niezadowoleniem.
-Ah, Ci nierozważni uczniowie- powiedziała. Zaczęła starannie obmywać rany dziewczyny i nałożyła nowe bandaże.
-Kość śródstopia uległa złamaniu..-mruczała pod nosem. Dziewczyna straciła bardzo dużo krwi. Pielęgniarka nie miała wyboru, musiała podłączyć ją do specjalnej aparatury.
-Na razie nie jestem w stanie zrobić nic więcej. Gdy rana się zagoi, będę musiała nałożyć gips na stopę. Przytomność może odzyskać dopiero wieczorem, to zależy jak dużo krwi straciła. Trzeba czekać..-powiedziała dziewczynom, które stały obok jej łóżka. Pielęgniarka ze zmartwioną miną wyszła.