Skrzydło Szpitalne

- A nawet jeśli bym była, to co? - zapytała z szerokim uśmiechem i się zaśmiała.

Gość

- Ty chyba niesugerujesz...o nie...! - powiedział Justin. - Lepiej znajdź mi coś normalnego do ubrania, bo inaczej... - powiedział z uśmiechem.

- Niby skąd mam wytrzasnąć coś dla chłopaka? - zapytała - Chyba, że chcesz jakąś moją sukienkę. - dodała i zaczęła się śmiać.

Gość

- Wiesz, bardzo śmieszne. - Justin ściągnął z łóżka pościel, owinął się w nią i rzekł:
- No to chodźmy. - powiedział i parsknął śmiechem.

Emma parsknęła śmiechem. - Pięknie w tym wyglądasz milady. - powiedziała i zaczęła się śmiać.

Gość

- Wiem. - powiedział pozując jak do zdjęcia. Uśmiech zniknął mu z twarzy. - Słuchaj Emma... - rzekł.

- Tak? - zapytała nadal się lekko śmiejąc z Justina.

Gość

- ...Lepiej mi tak? - rzekł kręcąc się dokoła siebie. - czy tak? - zapytał zdejmując pościecl i obkręcając się w pasmowatej piżamie. W prawdzie miał co innnego do powiedzenia, ale nikomu nie chciał psuć humoru.

- Hmm... Chyba piżama... Pasuje bardziej do twojej karnacji.. - powiedziała udając skupienie. - Ale mam taką cudowną sukienkę. Jest perfekcyjna dla ciebie! Teraz pomysł pewnie ci się nie podoba, ale zmienisz zdanie jak zobaczysz jaką mam do niej torebkę! - powiedziała jak nakręcona a potem parsknęła śmiechem.

Gość

- Hmm... - zaczął Justin kręcać palcem przy brodzie. - Ale mi się zdaje, że ten ciemny błękit raczej do mnie nie pasuje, a ta lekko turkusowa pościel raczej bardziej, ale skoro tak mówisz... Sukienka, powiadasz? A jaki odcień? - zapytał zniecierpliwiony i ledwo ukrywał śmiech.

- Hmm... Taki blady róż... Z cekinami. Boska! Może chcesz numer mojej krawcowej? Wiesz kochana, ona jest taka niedroga.. - powiedziała i prawie znoów nie wybuchła śmiechem.

Gość

- Dobra, Emma skończmy już. - mówił Justin umierając ze śmiechu. Zostawił pościel i zaczął kierować się do wyjścia. Nagle upadł.
- AŁA! - krzyknął.