Ulica

Sapphire uchyliła się natychmiast, dodatkowo wspierana przez swoje szczególnie wrażliwe teraz zmysły. Misteria była godnym przeciwnikiem, musiała to przyznać.

Uchylił drzwi kawiarni i wychylił się, aby zobaczyć, co się dzieje. W tym samym momencie ujrzał jakiś błysk, a po chwili padł na ziemie, nieprzytomny.

Misteria znowu ruszyła różdżką w kierunki Avain która byłą coraz bliżej kawiarni. Tym razem powiedziała słowa na głos. W niezrozumiałym języku.

Kątem oka dostrzegła, że jedno z jej zaklęć trafiło w ucznia. Otuliła go barierą. Jak sie upora z wampirzycą to sie nia zajmie.

Zaklęcie zadziałało właściwie.

Natalie weszła na ulicę. Spojrzała w oczy Sapphire.
Opróżniła torbę. Było tam tuzin krwistych befsztyków.
Uniosła jeden wysoko w górę.
-Wiem, że Pani ma na niego ochotę. Proszę ich tylko zostawić, a dostanie Pani te krwiste befsztyki !- krzyknęła głośno i wyraźnie.

Sapphire dostrzeg ła niczym nie chronioną uczennicę. Nie zlekała ani chwili; skierowała swe nadzywczaj szybkie kroki ku zajętej zupełnie czymś innym dziewczynie.

Natalie widziała co się święci. Miała tylko parę sekund na decyzję. Rzuciła wszystkie befsztyki w stronę nauczycielki po czym bardzo szybko wbiegła do kawiarenki i zatrzasnęła za sobą drzwi.

Sapphire kompletnie zignorowała Natalie. Befsztyki nie miały znaczenia wobec świeżutkeij krwi. Rzuciła się na Nicole i wbiła jej kły w szyję.

Misteria staneła dęba. Nie wiedziała jak mogła do tego dopuścić. Teraz była prawdziwie wściekła. Wlosy jej sie rozwiały, suknia rozwichrzyła mimo ze wiatru nie było. Podbiegła do Avain pociagnęła ją za ramie odciagajac od dziewczyny i przyłożyła różkdzke do ej czoła. Avain padła omdlona na ziemię. W konciku ust znajdowala sie krew.

Nicole odsunęła Jasona oraz Natalie i jęknęła:
- Aaa... - po czym kopnęła z całej siły nauczycielkę w brzuch.

- Nicole! - wrzasnęła Michelle i podbiegła do kuzynki. Złapała ją w ostatniej chwili. Dziewczyna była blada.

- Michelle..- szepnęła cicho Nicole trzymając się za szyję. Bardzo ją bolało.

Spojrzała na chłopaka. W wyobraźni widziała, jak odzyskuje przytomność. Skupiła się na tym cała sobą. Tylko to się teraz dla niej liczyło.
*Będzie cały i zdrowy*- myślała i całkiem skoncentrowała się na tym celu. Ze skupieniem uniosła różdżkę, po czym wskazując nią na chłopaka bardzo wyraźnie powiedziała:
-EnerVAte

niestety zaklęcie rzucone na chłopaka było za mocne i mimo dobrej techniki nic sie nie wydarzyło